Een verslag van Maarten van Eeghen, n.a.v. De ‘Missing Man’vlucht bij de uitvaartceremonie van Jaap van Mesdag
(overgenomen uit Verenigde Vleugels van Januari 2016).
Voor Jaap wilden wij graag deze vlucht maken. Velen van ons kenden hem. Altijd met zijn groene legertrui te midden van zijn vliegende antiquiteiten en antieke medewerkers bij de Vroege Vogels. Hij wist alles van elke Eerste Wereldoorlog kist en reisde de wereld af om originele motoren te vinden en dan op te knappen. Voor mij tekende hij mijn Amerikaanse Swift uit 1943 af. Dat vond hij nog wel een vliegtuig.
Enfin, zijn tijd was gekomen na een lang en spannend leven, o.a. Met een mislukte Engelandvaart in 1942 die hij overleefde door midden op zee vanuit zijn zinkende opvouwkano op zijn trompet te blazen en zo de aandacht te trekken, die helaas Duits bleek te zijn. Vervolgens in diverse concentratiekampen tot en met Dachau. Zijn laatste jaar leed hij aan Parkinson en ik heb hem drie maanden geleden van huis gehaald voor een bezoekje aan de Vroege Vogels. Praten lukte toen al nauwelijks meer.
De Vlucht.
Om 14:00 uur verzamelden wij in ons Fokker Four Hok in de T2-hangaar op Lelystad. Robbert, in Alfa positie, had e.e.a. Met gebruikelijke precisie uitgewerkt met kaarten, headings, time ticks en google earth voor de run-in.Indrukwekkend. De T.D. Had drie kisten gereed met nieuwe (af)gewogen gewichten. Formidabel hoe snel zij een geconserveerde motor deconserveren en weer conserveren. Ons team bestond verder uit Patrick als Bravo, René Meijer met een Tiger Moth van de Vroege Vogels als Charlie en ondergetekende als Delta en Renee en Walter als co-piloten. 
Een gedegen briefing, vooral voor de Tiger. Tanken en stipt op tijd de blauwe lucht in. Formeren in finger right en een keer oefenen. Doel was Bilthoven en al snel bleek het zicht tegen de zon in en met nevel zeer beperkt. De Tiger had wat problemen met omschakelen van frequenties en had het vooral koud. Robbert had van tevoren al gebeld met de zwevers op Soesterberg en die luisterden al uit om ons over de baan te clearen. Aan het van de baan een klapje naar rechts, de lage zon tegemoet. Met niet meer dan 95 knopen zakken om de Tiger heel te houden en precies vóór het crematoriumen op tijd werd de Tiger vanuit de finger right gelanceerd om in de zon te verdwijnen. Het moet heel mooi geweest zijn. Rustig naar huis. Een tight low pass met zijn drieën bij zonsondergang en naar Flantua om een biertje op Jaap te drinken.
Maarten van Eeghen
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |